Kunstige bankjes van beton in Oosterhout

16 augustus 2012

OOSTERHOUT - Wie deze zomer door de raampjes van de grote Mienushal loert, ziet volop bedrijvigheid. Broeiend warm of niet, een tiental kunstenaars spendeert er flink wat uren om stukken beton te kneden tot kleurrijke, originele creaties.


Maud Qauedvlieg (links) en Piet van Riel (rechts) werken aan de betonnen bankjes in de Mienushal. De bankjes krijgen een permanente functie in het Slotpark in Oosterhout.        Foto René Schotanus/het fotoburo

"Maar de werken moeten wel functioneel zijn", vertelt initiatiefnemer Frans Gabriëls van de werkgroep Taskforce Binnenstad. "Je moet erop kunnen zitten, hangen of ernaar kunnen kijken."
Want de creaties komen als betonnen bankjes verspreid te staan in het centrum Oosterhout. Op vijftien plaatsen, ondere andere het Slotpark en de Heuvel, is een plekje ingeruimd voor de werken. "Het project is ook boeiend, omdat de bankjes met de tijd mee moeten gaan", verwijst tekenaar Adrie Kersten naar de permanente functie die de werken krijgen in het centrum.

Kersten werkt aan een bank met vier zitplekken. De rode draad in zijn creatie wordt gevormd door enkele typische Oosterhoutse gebouwen. Zoals H19, de Heilig Hartkerk en Slotje Brakestein.
"Als mensen even rusten, zien ze de silhouetten van de gebouwen waar ze nog langs gaan lopen of net zijn geweest. Het zijn de gebouwen die ook karakter geven aan de parken."
 
Jos de Wit werkt met hout en beton. Hij werkt aan een "zonnebank" van 3,70 meter breed. "Het hout trekt de lijnen van zonnestralen. De organisatie wil mijn werk ook een plekje in de zon geven."
 
Gert-Jan Groenendijk poogt met zijn kunstwerk de symboliek van Oosterhout als bloeiende stad uit te beelden. "In de dertig jaar tijd dat ik hier woon, is Oosterhout een volwassen stad geworden. Er is veel veranderd." Het wapen van Oosterhout wordt door drie houten stelen gedragen.
 
In de Mienushal staat ook een indrukwekkende creatie van Maud Quaedvlieg. Twee grote stukken beton lopen naar elkaar toe. "Het heet 'Rendez-Vous'. Een bankje is in mijn ogen een plaats voor ontmoeting, een stukje communicatie naar elkaar toe. Mijn doel is om een geborgen plekje in het park te creëren. Ik laat me leiden door mijn intuïtie."
 
Eind september wordt de route met betonnen bankjes officieel gepresenteerd. De komende weken gaan de kunstenaars nog hard aan de slag. Gabriëls: "Het spul moet ons allemaal overleven. Een keer in de vijf jaar wordt onderhoud gepleegd."

<<< Terug

^ Naar boven