José Snoeren

Ik ben betrokken geraakt bij de betonkunst d.m.v. Piet van Riel, daardoor in contact gekomen met het team, verschillende mensen kende ik al en er was een goede klik. Ik vind het belangrijk dat kunst laagdrempelig is en verbind. Dat kunst voor iedereen is groot, klein, jong ,oud, rijk arm maakt niet uit. Doordat ons groepje kunstenaar zo verschillend en divers qua personen maar ook hun werk hebben we een mix van mooie mensen die hier zich voor inzetten om dit te realiseren. De betonkunst in het park word gebruikt om te spelen en te ontdekken. Dit en het jaarlijks event KIP dat vanuit de betonkunst word georganiseerd en naar ik hoop uitgroeit naar een gemoedelijk en vrijblijvend, gratis samenzijn in het hart van Oosterhout ons Park, maakt dat ik hier belangeloos aan wil meewerken.

Iets over mij.

Ik ben Jose Snoeren (1965) geboren in Oosterhout met een vader die een pure Brabander is en een moeder die uit achterhoek komt. Opgegroeid in de Bergen (in Oosterhout)zoals ze dat noemde. Geen berg te bekennen maar nabij de heilige driehoek en tussen de weilanden van de paters. Daar veel in mijn eentje rondgezworven genieten van de natuur in gedachten grootste avonturen beleefd in mijn fantasie wereld. In mijn jeugd ook veel getekend maar door het leven opgelegd verwachtingspatroon is dit op de achtergrond terecht gekomen en zelfs jaren helemaal verdwenen.

Mijn verlangen om doormiddel van creëren dat dwalende kind in mezelf te terug te vinden heeft er voor gezorgd dat ik het tekenen rond mij 43 jaar weer heb opgepakt . Het schilderen me eigen gemaakt zonder hier echt een opleiding voor te volgen. Dus totaal niet volgens de regels van een academie. Waardoor mijn tekeningen niet altijd in proportie zijn en soms zelfs een beetje kinderlijk. Voor mij geeft dat juist de vrijheid om iets te maken waar ik blij van word, regels en procedures het keurslijf van zo hoort het, blokkeren mijn creativiteit .

Om tijd te maken voor tekenen in mijn drukke leven ben ik een cursus gaan volgen bij Piet van Riel deze kunstenaar heeft voor mijn bevestigd wat ik ook voelde, dat wat je maakt vanuit je hart moet komen en niet uit je hoofd. Niet alles perfect hoeft te zijn maar belangrijker dat ik voel, dit is goed. Het heeft me geleerd dat ik niet hoef te maken wat een ander mooi vind ( geen opgelegd verwachtingspatroon ) maar wat mij iets brengt. En dan is het wel heel fijn is als iemand dit raakt en ziet wat er in zit qua gevoel of boodschap.

Impulsief heb ik een weekje schildervakantie in Frankrijk geboekt om daar in de mooie natuur van de Vogezen intuïtief te gaan tekenen en schilderen. Dit heeft veel inzichten gegeven. Na wat wikken en wegen en een aantal LIFE CHANGING gebeurtenissen heb ik ontslag genomen om tijd te nemen en te bedenken wat belangrijk is in mijn het leven.

Iets met tekenen, schilderen en mensen. Hiermee hoopt ik een bijdragen te leveren aan hun ontwikkeling, ontdekkingsreis en verwerkingsprosessen. Want ik weet dat tekenen en schilderen je onderbewustzijn naar boven kan laten komen. Op deze manier kunnen trauma's , gemoedstoestand , ziekte enz. een plaatsje krijgen. Als ik daar iets in kan betekenen doe ik dat met liefde want ieder mens kan een beetje hulp in de goede richting gebruiken.